Góry Zielonych Smoków

Bjartskular

*Bjart zmagała się z podobnymi odczuciami. Od jak dawna czekała na tę chwilę, a teraz poprostu nie mogła uwierzyć w to, że Dark leci teraz o pół metra przed nią, że w końcu odnalazła kogoś, kto ma tą samą misję i pomoże w jej wypełnieniu. Uśmiechnęła się gdy pierwszy obraz myślowy do niej dotarł, dziwne to było uczucie, ponieważ obrazy innych ras nie były identyczne z jej punktem widzenia. Natomiast obraz Dark był wprost idealny. Do złudzenia przypominał jej postrzeganie, te same elemanty były wyostrzone a także te same zepchnięte na dalszy plan...*

Dark P

*Dark P zamknąwszy oczy delektowała się promieniami słońca, które delikatnie muskały jej twarz. Po chwili podniosła powieki i wysłała myślowy impuls w stronę Bjart, gdyż normalna rozmowa w tych warunkach byłaby niemożliwa:
-Pora byśmy porozmawiały i dowiedziały się czegoś o sobie... Jesteś młodsza od mnie a zatem zastanawiam się w jaki sposób zdołałaś uniknąć śmierci z ręki Czarnego Pana. Czy urodziłaś się poza Orwentynem? Musisz bowiem pochodzić z gniazda założonego już po ataku... Gdzie schronili się twoi rodzice, gdy nastąpił Upadek? A może są tam też i inni przestworzanie...?-zapytała spojrzawszy się na towarzyszkę.
W dole rozciagał się przepiękny widok. Krystalicznie czysty strumień rwał wartko do przodu, wijąc się i oplatając leżące na brzegu głazy. Większość obszaru obstawiona była prastarymi świerkami, które wydzielały cudowną woń. Zaraz obok największego drzewa znajdowała się porośnięta soczystą trawą polanka, dokładnie taka jakiej szukała. Dark P czekając na odpowiedź Bjart wysłała Ironowi telepatyczny obraz miejsca, poczym z ogłuszajacym wyciem wiatru zanurkowała szybko ku dołowi.*

Iron Lycan

Iron szybko skierował się w stronę polanki. Szybkimi i zwinnymi skokami między drzewami przemknął i i zatrzymał na polance.

Dark P

*Zza pleców Iron usłyszał lekkie tupnięcie. To Dark P wylądowała jakieś 5 metrów od niego i z niecierpliwością wyglądała Bjart.*

Iron Lycan

Iron odwrócił się i obejrzał polankę dokładniej.

Bjartskular

*Bjart wylądowała obok, no więc jeśli nie macie przed sobą tajemnic odpowiem głośno* moi rodzice tuż przed upadkiem założyli gniazdo niedaleko Orwentynu, niestety słudzy Czarnego Pana wytropili i wybili całą moją rodzinę, ja ocalałam niezauważona, sparaliżowana strachem nie mogłam się ruszyć, może wyszło lepiej niż żebym zgineła, nie mniej jednak mam do siebie żal...Innych Przestworzan już nie było przynajmniej ja żadnego od tamtej pory nie spotkałam, wszystkich wybito a ja musiałam na to patrzeć...Potem jakoś żyłam, uczyłam się, latałam to tu to tam,gdzie mnie skrzydła poniosły, chciałam poznać kim jestem i dowiedzieć się czegoś o mojej rasie...Wyróżniałam sie wśród innych wiele istot w ogóle o nas nie słyszało, albo tyko tyle że wyginęliśmy...Bardzo mnie to zabolało gdy pewnien elf (skąd inąd mój bardzo dobry znajomy) powiedział mi, że prawdopodobnie mogę już nikogo z moich braci nie donaleźć, ale że muszę próbować bo nadzieje czyni nas silnieszymi *przerwała na chwilę i popatrzyła na Dark* Potem było już tylko poszukiwanie, czyli od jakiś 60 lat nic nie robie tylko staram się wierzyć w lepsze jutro *rzekła po czym znów zaczęła ciągnąć* znalezienie Ciebie jest dla mnie czymś szczególnym dodaje mi to jeszcze więcej sił i wiary, myślę że Enduil (bo tak brzmi imię ela) się nie mylił. Dzięki niemu jestem tu i rozmawiam teraz z Tobą, choć jest my przyjacielem i trudno było nam się rozstać namawiał mnie do poszukiwań, bo czuł że nie spocznę dopóki nie odnajdę moich pobratymców *odetchnęła i dodała na koniec* Biorąc pod uwagę naszą nieśmiertelność jakże nudne i pełne cierpień bylo by to życie *zakończywszy swoją wypowiedź spojrzała na Dark* powiedz mi teraz coś więcej o sobie *

Dark P

*Dark P przypatrzyła się chwilę koleżance i rzekła z uśmiechem:
-Nie, ja i Iron nie mamy przed sobą tajemnic, wkońcu to właśnie jemu zawdzięczam życie. Zresztą on już zna moją historię-lekko odkaszlnąwszy kontynuowała-Ród Wielkiej Kani żył w spokoju i szczęściu, nasza rodzina rosła w siłę, a domostwa powiększały się. Jednak przyszedł czas kiedy to wszystko miało się skończyć. Chodzi mi oczywiście o Upadek. Jako 4 letnie pisklę zostałam oddana przez matkę do Zakonu Zabojczyń by uchronić mnie przed śmiercią z ręki Czarengo Pana. Jak się potem dowiedziałam cała moja rodzina poległa w walce, nikt kogo wcześniej znałam nie mógł mi juz pomóc. W Zakonie nauczono mnie magii i sztuk walk. Znalazłam tam również jajo smoka, które się dla mnie wykluło. Teraz właśnie zmierzamy by odebrać Ametysta ze szkolenia.
Większosć życia tułałam się po kontynencie. Wkońcu natrafiłam na idealne miejsce-tam założyłam karczmę. Jednak i to wkrótce straciłam. Żywiołak zniszczył mój dom, a ja dalej musiałam wędrować. I wkońcu znalazłam Ciebie Bjart. To wszystko.-kobieta lekko zawiesila głos, poczym dodała-my tu pogrążamy się w beztroskiej gawiedzi, a juz czas by rozbic obóz.*

Iron Lycan

Iron w międzyczasie już przyniósł drewno i chrust niezbędne do budowy ogniska oraz kilka dłuższych pali przydatnych do budowy szałasu. Po czym powiedział:
- Nie chciałbym przerywać tej pełnej wspomnień rozmowy ale będzie padać i może zagrzmieć więc powinniśmy zabrać się za budowę jakiegoś schronienia. A ja powinienem chyba znaleźć jaskinie lub coś podobnego jeśli nie chce być trafiony piorunem. - doda Iron z uśmiechem

Dark P

*-Co do tego pioruna Iron, to się nie martw. Może Ty nie możesz mieć kontaktu z magią, ale powietrze które Cię otacza owszem. Pozwól że się tym zajmę-powiedziała Dark P pokazując w uśmiechu swe ostre ząbki, poczym machnięciem dłonią obłożyła całą polanę barierą ochronną-Magia jednak nie uchroni nas przed deszczem, taka tarcza zabrała by mi za dużo energii. Musimy zacząć budować jakieś schronienie.
Kobieta podeszła do Irona i pomogła mu w budowie.*

Iron Lycan

Iron wraz z Dark P postawili w pół godziny solidny szałas który mógł pomieścić całą trójkę i było miejsce na bagaże. Wkrótce potem zaczął padać deszcz.

Dark P

*Kiedy cała trójka znalazła się już w szałasie Dark P zabrała głos:
-Jak wam się podoba nasza wyprawa? Muszę przyznać, że mnie bardzo. Dawno nie miałam tak ciekawych towarzyszy w podróży, w gruncie rzeczy ja prawie zawsze podróżuję sama-powiedziała zanosząc się lekkim śmiechem.*

Iron Lycan

- No mnie też się podoba. Miła odmiana od siedzenia w karczmie. - powiedział Iron

Dark P

*Dark P wyjęła ze swojego tobołka szczotkę i parokrotnie przeczesała włosy. Potem zajęła się czyszczeniem skrzydeł i kiedy usuwała zbędne piórko lekko zasyczała. Priwrieno gdzie ty masz głowę, uważaj troche bo się wyskubiesz... Nalge rozbrzmialo w jej głowie dawne wspomnienie.*

Iron Lycan

Iron siedział spokojnie i patrzył przed siebie oraz nasłuchiwał po czym powiedział do Dark P:
- Zdaje mi się czy coś czai się w tych zaroślach? - i pokazał na krzew w którym poruszał się dziwny cień.

Dark P

*Dark P wyczuliwszy zmysły lekko pociagnęła nosem. Potem bez ostrzeżenia wyciagnęła przed siebie rękę i urzyła telekinezy. Krzaki przez chwilę szamotały się niemiłosiernie, aż wkońcu wyleciał z nich w powietrze oszołomiony gnom:
-Dobrze ci się zdaje Ironie, ten śmieciojad nas podsłuchiwał, nie wiem tylko od kiedy... Jestem tylko pewna że nie miał dobrych zamiarów, czuję to...-rzekła poczym szybkim ruchem przyciagnęła ku sobie stworzenie. Te nabierając szybkości uderzyło wreszcie o jeden z pali szałasu i osunęło się bezwładnie na ziemie.
-Teraz pogrzebię mu trochę w mózgu, choć muszę przyznać że nie bardzo mi sie to uśmiecha...*

Iron Lycan

Iron siedział i przyglądał się włamywaniu do mózgu gnoma.

Dark P

*Stworzenie miotało się jakby miało za chwilę odlecieć. Na twarzy gnoma raz po raz pojawiały się spazmy bólu, jego usta wykrzywiały się w niemym krzyku.
-Po co tu przyszedłeś? Kto cię nasłał gnomie?
-Ja nie chciałem! Przyrzekam! Przechodziłem obok przypadkowo!
-Taak, i podsłuchiwałeś może też przypadkowo? Gadaj albo nie będę taka uprzejma jak teraz, znam inne sposoby wyciągania informacji... W tym momencie umysł gnoma eksplodował potwornym kuciem, porównywalnym do tego jakie powstaje przy wbijaniu tępego gwoźdźa.
-Dobrze... po... powiem, tylko nie rób tego więcej...
-Jeśli będziesz mówił prawdę to owszem nie zrobię tego więcej, jednak pamietaj ja czuję gdy ktoś kłamie...
-Niedaleko tego miejsca mam swój dom, do wykarmienia pięcioro dzieci, żona nie żyje. Nie mamy czego jeść... Chciałem wam ukraść trochę prowiantu i jeśli by się udało może złota... Atrawock (bo tak miał na imię) skurczył się w sobie w oczekiwaniu na kolejny atak psioniczny. Jednak nic takiego się nie stało. Dark P wyczuwszy, że mówi prawdę wycofała się z jego umysłu. Gnom mógłby przysiąc, że gdy opuszczała jego świadomość przepełniało ją wspólczucie i żal. Uskrzydlona kobieta wróciła do relanego świata. Jendym sprytnie dobranym zaklęciem przywróciła świadomość Artawockowi i postawiła go na nogi. Cichym głosem zwrociła się do niego:
-Za wielkim głazem jakieś 5 metrów od twojego domu znjadziesz kosz z jedzeniem i sakiewkę ze złotem. Nie jest to zbyt wiele, ale tylko tyle mogę ci ofiarować.-rzekła puszczając do niego oczko. Oniemiały gnom z otwartymi ustami przytaknął i odwróciwszy się na pięcie, szybko pobiegł w kierunku zarośli.*

Iron Lycan

- No, mam nadzieję że już więcej go nie spotkamy. - rzekł Iron

Dark P

*-To dobre stworzenie, tylko... zdesperowane-odpowiedziała Dark P posyłając zaklęciem przyrzeczoną gnomowi niespodziankę. Gdy skończyła teleportację usiadła ciężko na kocu i rozłożyła skrzydła.*

Iron Lycan

- Być może, ale mógł po prostu zapytać a nie kraść. - odpowiedział Iron

Dark P

*-Widać życie dało mu inną szkołę, ech te dzisiejsze czasy...-kobieta pokręciła głową z niesmakiem-macie ochotę na grę w kości?-zapytała poczym wyjęła z małego skórzanego woreczka 4 średniej wielkości kości.*

Bjartskular

*podczas gdy oni budowali schronienie Bjart nazbierała trochę chrurstu*

*Bjart przygłądała się całej sytuacji* Przepraszam, że nie odpowiedziałam na Twoje pytanie *rzekła po chwili* Bardzo podoba mi się ta podróż...Ja też na ogół podróżowałam sama, co do tego gnoma, wyczułam, że jest dobrym stworzeniem, gdy stąd czmychał*dodała*

Iron Lycan

- Z chęcią zagram, ale pod warunkiem że nikt nie będzie używał tu nadnaturalnych zdolności do wygrywania. - powiedział Iron pamiętając że przestworzanie maja takie zdolności.

Bjartskular

- Oczywiście Ironie, że nie będziemy *opowiedziała mu Bjart* - To co, zaczynamy? *rzuciła z błyskiem o oku*

Dark P

*Z lekko gardłowym śmiechem Dark P zwróciła się do towarzyszy:
-Niech mnie oskubią jesli będę uszukiwać-rzekła poczym włożyła do glinianego kubka 4 kości i zamieszała:
-Kto na ochotnika?-zapytała wyciągając zza płaszcza manierkę i pociagając łyka.*

Iron Lycan

- Ja ide na ochotnika. - rzekł Iron

Dark P

*-A zatem proszę-rzekła i podała kubek Ironowi. Drugą ręką natomiast niewerbalnie zaproponowała towarzyszom skorzystanie z trunku.*

Bjartskular

*Bjart z chęcią przyjęła owe "zaproszenie"* -No rzucaj Iron *uśmiechnęła się* - w takim razie ja rzucam jako druga, chyba że ktoś ma coś przeciw

Iron Lycan

Iron pociągnął łyka i zatrząsł kubkiem po czym rzucił kośćmi.

[kto ustala rzuty?]

Dark P

[wsumie możesz zrobić to ty Iron, ja w gruncie rzeczy nie umiem grac w kości Laughing

]
*-Ja nie mam nic przeciwko, mogę być ostatnia-powiedziała poczym ponownie pociagnęła z manierki.*

Iron Lycan

[ile jest kości?] Iron spojrzał na kości aby zobaczyć wynik.

Dark P

[4]
*Dark P złożywszy dłonie na karku oparła się o pal. Lekko przymknąwszy oczy obserwowała grę:
-Jaki wynik?-spytała.*

Iron Lycan

- 17, Kto teraz...? - powiedział Iron podając kości w kubku do osoby która bedzie rzucać.

Dark P

*Dark P wykorzystując czas, w którym wilkołak odczytywał kości, jednym szybkim zaklęciem wyczarowała magiczną tabelę punktów. W powietrzu unosił się fioletowy dym, który łącząc się i kłębiąc stworzył napis:
Iron Lycan-17
Kobieta widząc ociąganie się ze strony Bjart, szybko puściła do niej oko i wzięła do ręki kubek:
-No to zobaczymy...-rzekla, poczym rzuciła kośćmi.*

Iron Lycan

- Ile? - zabrzmiał głos wilkołaka

Dark P

*-Masz przewagę Ironie, mam tylko 16-rzekła poczym podała kubek Bjart. Magiczna tabela zaświeciła chwilę by po chwili odsłonić nowy zapis:
Iron Lycan-17
Priwriena-16
Dark P rzuciwszy okiem na napis zamarła. Wstała szybko poczym machnieciem dłonią zmieniła imię.
Iron Lycan-17
Dark P-16*

Iron Lycan

- Ale mimo to dobry wynik, lepszy niż 4. - z uśmiechem dodał Iron

Dark P

*-Taak racja-odparła odsłaniając kiełki, poczym wyczekująco obserwowała Bjart.*

Bjartskular

*Bjart rzuciła i spojrzała na wynik, kości ułożyły się 4x4* 16, nie jest źle, to Iron prowadzi *powiedziała* no to druga runda *podała kości Ironowi*

Dark P

*Nagle magiczny napis zmienił się:
Iron Lycan-17
Dark P-16
Bjartskular-16
Dark P zerknęła kątem oka na litery i odetchnęła z ulgą.*

Bjartskular

-Dark, dlaczego Priwriena? *spytała niepewnie Bjart, podczas gdy Iropn brał od nie j kości*

Dark P

*Dark P zerknęła na nią kątem jej fioletowych oczu. Bo tak własnie wcześniej się nazywałam, ale nie chcę do tego wracać. To przeszłość. Wysłała jej telepatyczny przekaz poczym wrócila do obserwowania gry.*

Iron Lycan

Iron potrząsnął kubkiem i rzucił. Podszedł i przyjrzał po czym stwierdził:
- 11, trochę gorzej ale nie jest źle.

Dark P

*Gdy magiczny zapis zmienił się, Dark P przejęła od Irona kubek, potrząsneła nim i rzuciła:
-No, no szczęście zaczyna mi dopisywać 21!-rzekła poczym oddała kości Bjart.*

Iron Lycan

Iron czekał na kolejny ruch Bjart.

Bjartskular

*Bjart wzięła kości rzuciła i wypadło 4razy 5* No to może na następny raz będą czter 6 *Zaśmiała się i oddała kubek z kośćmi Ironowi*

Lukaesan' arteo Methartis

*Nagle zaczęły się poruszać krzaki z których dał się słyszeć głos: "Cholera jasna! Znowu się przeteleportowałem w jakieś krzaki! Na dodatek ktoś się tu wypróżnił!". Z krzaków wyszedł Lukaesan* O, witam wszystkich!

Dark P

*Dark P wstała natychmiast i wbiła ostrzegawcze spojrzenie swych fioletowych oczu w przybysza:
-Kim jesteś?-zapytała*

Iron Lycan

Iron wstał i wyciągnął jeden ze swoich sejmitarów oraz stanął obok Dark P.

Bjartskular

*Bjart natychmiast stanęła koło nich czekając na odpowiedź przybysza*