Wyprawa po artefakt

Ciern

Potrzebuję trzy osoby. Misja: Znaleźć artefakt: starożytne ostrze. Znajduje się w wierzy ciemności. Pierwsze trzy osoby które sie zgłoszą zostają przyjęte. Zapraszam :]

Nieznajomy

Zgłaszam się.
Jeśli mogę.
A w razie czego to ustąpie jakiejś innej osobie która by bardziej chciała się zapisać.
Chyba, że nie można się wypisać.

Ciern

...witamy w grupie... :] jeszcze 2 osoby

Iron Lycan

ja się tez zapisuję

Dark P

I ja, do dzieła!

Ciern

Mamy trzech zawodników, wybierzcie sobie tylko 2 bronie ze swojego arsenału, i do dzieła!!

Dark P

Złote pazury i amulet 4 żywiołów (a jeśli to mają być jednak 2 bronie to do pazurów dorzucam krótki kościany łuk)

Nieznajomy

Dwie bronie...
Wybieram z moich artefaktów:
No-dachi i Yari.

Ciern

*Do sali wszedł potężny mężczyzna, miał czarne wlosy i niezwykle bladą twarz, miast tęczówki całe jego oczy wypełnione były czernią- działanie cevrum devarum.
-Witam was ochotnicy, przejdę od razu do rzeczy. Naszym celem jest zdobycie potężnego artefaktu: starożytnego ostrza, znajduje sie ono w wierzy ciemności, parenaście mil stąd. Czeka nas długa wędrówka zatem przygotujcie sie, na naszej drodze stanąć może wiele niebezpieczeństw. Najpierw pójdziemy prze dzikie prerie, ruszamy!

Dark P

*Zakapturzona postać stojąca jakby trochę na uboczu kiwnęła tylko głową. Spod płaszcza nie było jej widać nic oprócz płonących na fioletowo oczu. Nie chciała zadawać pytań o przyczyny, czy nagrody jakie czekają na nich po wypełnieniu zadania. Powiedzmy, że sama przygoda była dla niej wystarczającą zapłatą.*

Nieznajomy

*Elf nie zadawał żadnych pytań. Wiedział wszystko co musiał.
Jego wzrok rozpoznał zakapturzoną postać.
Nie będzie raczej trudniej niż zwykle...
Ruszył, powieżając się losowi...*

Iron Lycan

[ ja wybieram metalowy łuk + strzały i ciężki sejmitar ]

Ironowi nie spodobał się zbyt tajemniczy mężczyzna. Ale miał chęć na przygodę i zapłatę więc zgodził się.

Nieznajomy

*...Mimo wszystko postanowił zadawać pytania.
- Co to za artefakt? Jest jakieś ogranicznie czasu? I ile za to dostaniemy?
Ostatnie wydażenia sprawiły, że stał się niecierpliwy.

Ciern

-Artefakt, jak już wiesz, nazywa się starożytne ostrze, nie ma ograniczeń czasu, cene uzgodnimy pod koniec wyprawy.
Gdy to powiedział, cała drużyna weszła na dzikie stepy, porośnięte wysokimi trawami i drzewami. W atmoswerze dało się czuć niepewność.

Nieznajomy

- A więc, tym potężniejszy artefakt, tym więcej będziesz musiał nam zapłacić.
Możesz opowiedzieć coś o trudnościach jakie nasz czekają?
Tym więcej wiemy tym lepiej.

Iron Lycan

- Ale koro nie idziesz sam to znaczy że ten artefakt musi być strzeżony przez coś silniejszego od ciebie. Mam rację? - zapytał wilkołak

Ciern

-Wszystko w swoim czasie, narazie chodźmy bez gadania, chyba nie chcieli byśmy żeby nam się teraz przytrafił jakiś ,,incydent"

Dark P

*Dark P zerknęła na ich pracodawcę, ale nie zadawała pytań. Jej współtowarzysze dowiedzieli się już wystarczająco wiele o wyprawie, toteż dalsze wywiady były zbędne.
Idąc wśród wysokich traw i krzewów nagle się zatrzymała. Jeden z wystających konarów zahaczył o jej płaszcz, który pod naporem szarpnięć i wyrywań rozdarł się na kilka części:
-No to koniec inco gnito...-powiedziała z lekkim niezadowoleniem zrzucając z siebie to co zostało po płaszczu.
Nie zważając na mały wypadek zaczęła iść dalej.*

Ciern

Szliśmy przez prerię długi czas aż doszliśmy na skraj lasu, ciemnego, starego , wielkiego lasu. Ta cisza i spokój powodowały strach i niepewność.
-Las marret, bardzo stary, niebezpieczny, a jednak jeżeli chcemy dojść do celu musimy przez niego przebrnąć. Tej puszczy nie zamieszkują tylko bandyci, istnieją tu także prastare potwory a nawet demony. Ruszamy- powiedział Ciern, po czym pierwszy wszedł w głuchą ciemność. Towarzysze ruszyli za nim.

Iron Lycan

Iron szedł powoli za Cierniem. Korzystał ze swojej spostrzegawczości aby uniknąć wpadek i niebezpieczeństw. Zdjął swój łuk i załadował do niego metalową strzałę. Szedł dalej gotowy do ataku.

Nieznajomy

Szedł spokojnie, za wszystkimi.
Jego wzrok widział wszystko idealnie.
Widział każdy szczegół, słyszał najcichszy dżwięk, więc za nim cokolwiek by go zaatakowało, mógł się solidnie przygotować.
Na razie nic nie zapowiadało czegokolwiek co mogło go zaskoczyć....

A więc, jestem MG. Więc niestety, czy ktoś widzi jakieś potwory, czy zaatakują czy nie, to niestety ja o tym decyduję. No.

Dark P

*Dark P kroczyła spokojna i opanowana. Na jej dłoniach błyszczały złoto-tytanowe pazury gotowe do rozlewu krwi. Wszystkie zmysły (a miała ich 6) były wyczulone do granic możliwości, tak że dla zwykłego człowieka zmiażdżenie uschniętego liścia było by w tym momencie niemal śmiertelne. Magia otaczała jej ciało dając fioletową poświatę.*

Ciern

*Nagle, z oddali poruszyły się krzaki. Po paru chwilach z tamtego miejsca wyleciało kilka strzał w kierunku bohaterów. Jedna ugodziła Dark ramię, przebiła jej ciało na wylot.
-Rozproszcie się, szybko!!- wrzasną Ciern poczym stworzył nad ręką ognistą kulę i rzucił ną w karzak. Od razu cały zapłoną. Na drogę wybiegło kilkunastu bandytów z napiętymiłukami gotowymi do strzału, następnych kilku wybiegło na drogę z tyłu, z mieczami.

Nieznajomy

Zareagował odrazu.
Jednym skokiem znalazł się za napastnikami i atakował, starając się nie zabijać lecz uniemożliwić atak.

Dark P

*Kobieta stworzywszy magiczną barierę wokół siebie, wyjęła z ciała szybkim wyszarpnięciem strzałę, a zaraz potem drugą. Ściółka wokół niej zalana była przestworzańska krwią. Zaleczywszy rany zaklęciami ruszyła do boju. Wzleciawszy na niewielką wysokość zapikowała ku dwójce wrogów.*

Iron Lycan

Iron skorzystał ze swojego łuku i faktu ze jest ze stali. Atakował zaciekle każdego wroga.

Ciern

Dark:
Nie udało ci się wyleczyć rany do końca, wrogowie uniknęli ataku z twojej strony.
Nieznajomy:
Wytrąciłeś broń jednemu z bandytów, podniósł on ręce do góry.
Iron:
Zabiłeś jednego bandytę trafiając strzałą w serce.
Ciern:
Wytrąciłem bendycie broń z ręki, jednak coś powstrzymało mnie przed jego zabiciem.

Bandyci z łukami wymierzyli się w naszą czwórkę, nie możemy nic zrobić, Ciern schował miecz do pochwy i podniósł ręce do góry, z oznaką poddania się.
-Ręce do góry, inaczej strącimy was razem z tym skrzydlatym ścierwem do czeluści- powiedział jeden z nich- rzućcie broń daleko od siebie!!

Nieznajomy

Rzucił broń na ziemię.
Puki co, będzie szukał informacji.
W razie czego mógł uciec.
Na razie tylko czekał co przyniesie los.

Dark P

*Dark P odrzuciła swe pazury na bok. Zawsze można uciec Pomyślała i stanęła swobodnie.*

Iron Lycan

Iron z wyraźną złością w oczach odłożył łuk i strzałę którą załadował. Nie był zadowolony. Miał nadzieję na rewanż.

Ciern

Nagle wszyscy poczuli ostre ukłucie w tylniej części szyji, obraz zaczął się zamazywaći już po paru sekundach cała grupa leżała na ziemi. Po paru godzinach obudziliśmy się w klatce, wszyscy razem w jednej, klatka zawieszona była wysoko na palu, nic nie mogliśmy zrobić.

Iron Lycan

Iron obudził się. Był zły, bardzo zły. Wstał i zaczął się rozglądać i sprawdzać z czego jest klatka i jak daleko do ziemi.

Ciern

-Ironie, obódźmy Dark i Nieznajomego, jesteśmy w kiepskiej sytuacji, musimy razem coś ustalić. Ci ludzie od dłuższego czasu nie przychodzą, na razie mamy czas

Iron Lycan

-Dobra, jakby co dam rade radę rozwalić tą klatkę ale boję się że dla Ciebie i nieznajomego może być za wysoko. Ja przeżyję a Dark nawet nie spadnie ale może masz inny pomysł.
Czy rozwalisz kraty czy nie, o tym ja decyduje. Możesz napisać: ja mogę spróbować rozwalić te kraty. Pzdr.

Dark P

*Dark P powoli otworzyła oczy. Rozmazany i niewyraźny świat stawał się coraz ostrzejszy. Nie czuła już bólu w miejscu zranienia-magia regenerująca jej ciała skończyła swe dzieło. Nagle kobieta kurczowo chwyciła się krat. Pusty wyraz odmalował się na jej twarzy, a panika i szał zawładnęły umysłem. Miała klaustrofobię*

Nieznajomy

-Nie trudźcie się-powiedział kiedy próbowali go zbudzic myślać, że śpi.
-Trzeba sprawdzić czy są pod działaniem czarów. Oczywiście chodzi mi o kraty.
Chciałby się szybko odpłacić tym, którzy go zaatakowali.
Ale wszystko w swoim czasie.

Ciern

-Mam pomysł, wszyscy! Dark P i ja w jednym momencie żucimy czar osłabienia przedmiotów martwych, w tym czasie ty Iron i Nieznajomy spróbujecie rozwalić kraty. Dark....jeżeli sie uda........złap mnie...

Nieznajomy

-Dobrze więc.
Zaczynajmy!
I pozwólcie, że wspomoge was magią.

Dark P

*Dark P cicho sapiąc kiwnęła tylko głową w odpowiedzi. Klaustrofobiczny lęk powoli mijał, ale wciąż dawał się we znaki. Wciągnąwszy głęboko powietrze do płuc czekała na dalsze instrukcje Ciernia.*

Iron Lycan

Iron przygotował swe wielkie i stalowe mięśnie do potężnego ataku na kraty...

Ciern

-Przygotujcie się! Teraz!- krzyknął Ciern tworząc nad rękoma wielką czerwoną kulę która osłabiła pręty klatki, czekał na działanie swoich towarzyszy!

Dark P

*Dark P wykonawszy dłońmi skomplikowany gest, wytworzyła nad sobą iskrzącą się promieniście fioletową kulę. Żelazo zatrzeszczało pod naporem dwóch magicznych sił. Kobieta spojrzawszy na Nieznajomego czekała na jego reakcję.*

Nieznajomy

Nie czekał dłużej.
Wykonując niezwykle skomplikowane ruchy rąk i wymawiając cicho zaklęcia, uwolnił magię która miała wspomóc zaklęcia towarzyszy i zarazem niszczyć kraty.

Ciern

-Iron twoja kolej, kraty są bardzo słabe, zniszcz je, wykorzystaj swoją siłę!- krzyknął Ciern

Iron Lycan

Iron z cała siła uderzył w kraty atakując swoimi stalowymi pazurami i swoim wielkim ciężarem. Użył nawet części swej furii.

Ciern

Kraty pod wpływem magii i siły rozpadły się dookoła, cała drużyna zaczęła spadać w dół.
-Dark, na Boga, chwyć mnie i nieznajomego- krzyknąl Ciern

Dark P

*Dark P z nieopisaną radością opuściła klatkę. Trzymając Ciernia i Nieznajomego, szeroko rozpostarła skrzydła, które mogłyby unieść jeszcze conajmniej jedną osobę:
-Gdzie lecimy?-krzyknęła z uśmiechem na twarzy, powoli szybując ku ziemi.*

Nieznajomy

- Możesz mnie puścić Dark P.
Przecież mogę dowolnie zmieniać postać.- Zaczął zmieniać postać, a żeby nie rzucał się w oczy zamienił się w ptaka.

Ciern

*Mutacja nie wyszłą za dobrze, brak jednego skrzydła, trzeba cie ratować (MG jest nieobliczalnyyy Very Happy

)

Nieznajomy

Gdy zauważył pomyłkę natychmiast wrócił to poprzedniego stanu z tym wyjątkiem, że tym razem wychodował sobie skrzydła i miał nadzieję, że dalej pójdzie dobrze...
- A więc dokąd lecimy? A, bym zapomniał. Cierń, co Iron-em Lycan-em?
Przecież on nie lata.